άνθρωπος ψυχολογία

Ο κάθε άνθρωπος, από τη στιγμή σχεδόν της γέννησής του αναπτύσσει το ένστικτο της επιβίωσης. Αυτό το ένστικτο τον οδηγεί στην πρωταρχική του σχέση με το ανθρώπινο είδος, την οποία αντικατοπτρίζουν οι δύο γονεικές φιγούρες. Αντιλαμβανόμενος ο νέος οργανισμός, την άμεση εξάρτηση της επιβίωσής του από τους δύο ανθρώπους, τον πατέρα και τη μητέρα, κάνει ότι μπορεί για να εξασφαλίσει πως μέσα από αυτούς και από τη φροντίδα τους, θα επιβιώσει. Στην προσπάθεια να πετύχει αυτό το στόχο, επιδιώκει να είναι αγαπητός από τους γονείς. Με άλλα λόγια, προσπαθεί διαρκώς να αντιλαμβάνεται τις απαιτήσεις των γονέων από το ίδιο. Οι γονείς από τη μεριά τους, βλέπουν στο νέο οργανισμό, την

ευκαιρία να επαναδημιουργήσουν οτιδήποτε πήγε λάθος στη δική τους τη ζωή και που μέχρι εκείνη τη στιγμή έχει εγγραφεί μέσα τους, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αυτή η περίεργη διαντίδραση, καθορίζει τη μετέπειτα ζωή του νέου οργανισμού. Από τη μια η ανάγκη για ανταπόκριση στις επιθυμίες και από την άλλη η ανάγκη για επανορθωτική εμπειρία.

άνθρωπος ψυχολογία

Με αυτό τον τρόπο η αλυσίδα διαιωνίζεται από γενιά σε γενιά. Βλέποντας ο γονιός τα μάτια του παιδιού, βλέπει τον εαυτό του ως παιδί και ταυτόχρονα βλέπει και έναν από τους δικούς του γονείς με ότι αυτό συνεπάγεται, ανάλογα με το τι εμπειρίες κουβαλά ο ίδιος από τη δική του γονεική οικογένεια. Όλα τα αρνητικά συναισθήματα που τρέφει ένας πατέρας για το δικό του πατέρα, αντικατοπτρίζονται στα μάτια του δικού του πια παιδιού, ενώ την ίδια ώρα, που το παιδί του αντιπροσωπεύει και τον ίδιο ως παιδί, παίρνει το ρόλο του πατέρα του και ασυνείδητα υιοθετεί τις ίδιες ασυνείδητες αντιδράσεις προς το δικό του παιδί, ακόμη κι αν αυτές σε συνειδητό επίπεδο είναι απορριπτέες από αυτόν.

άνθρωπος ψυχολογία

**Το παρόν κείμενο είναι προιόν πνευματικής ιδιοκτησίας του Χρήστου Κακουλίδη. Οποιαδήποτε αναδημοσίευση, απαιτεί την αναφορά της πηγής.